Dün Ankara’da büyük bir törenle toprağa verdiğimiz MHP lideri Alparslan Türkeş’i ilk defa, siyasetin kendisine yasak olduğu 1987 yılının Eylül ayında Gümüldür’deki yalısında arkadaşım Şerif Erdikici ile ziyaret etmiştik.
O zaman gazeteciliğe yeni başlamış, genç, tecrübesiz muhabirlerdik. Merhum Türkeş’le ilk defa görüşecek, kafamızdaki sorulara cevap arayacaktık. Doğrusu hayallerimizde heybetli, kudretli bir lider fotoğrafı vardı. O, 1980 öncesinin tartışmasız en büyük, en etkili liderlerinden biriydi.
O, Ülkücülerin “Başbuğ”u idi. Kabul salonunda orta boylu, sert görünüşlü bir liderle karşı karşıya kalınca doğrusu biraz rahatladık. Heyecânımız yatıştı. 80 öncesinde gençliği arkasından sürükleyen Başbuğ, insanlardan bir insandı. Türkeş, bendeki bu rahatlamayı hissetmiş olacak ki, tokalaşırken elimi bütün gücüyle sıktı, neredeyse çığlık atacaktım.
Yasaklıydı, eli kolu bağlıydı ama yine gelen gideni çoktu, ülkenin geleceği için görüşlerini açıklamaktan kaçınmıyordu. Yasaklar liderleri küçültmüyor, belki daha da büyütüyordu.
“12 EYLÜL’ÜN MAĞDURUYUZ”
Sevenlerinin gözyaşları içinde uğurladığı Türkeş’in o gün bize söyledikleri de ilginçti… 12 Eylül’le ilgili sorumuza 2969 Sayılı Kanun’u hatırlatarak cevap veremeyeceğini söyleyen Türkeş, Ülkücü hareketi kastederek, “Bizler 12 Eylül’ün mağdurlarıyız” demişti. Devletin bekası için komünizme karşı verilen cansiperâne mücadelenin sonunda, binlerce ülkücü genç hayatını kaybetmiş ardından gelen askerî darbe ise, bir o kadar ülkücü genci demir parmaklıkların arkasına göndermişti…
Türkeş, kendilerine yapılan bu muameleyi hiç hazmedemedi :
“Bugün, nasıl Güneydoğu Anadolu’da, dışarıdan desteklenen Marksist bölücü terör saldırıları varsa, 12 Eylül’den önce de aynı şekilde devletimiz terör saldırılarına uğramıştır. Biz, yani MHP ve Ülkücüler o ortamda terörün sorumlusu veya taraflısı değildik. O günkü terörün kurbanları ve mağdurlarıyız. Memleketimizin insanları tarihten gelen bir savunma içgüdüsü ile teröristlere karşı çıkmışlardır.”
80 öncesinden büyük ders alan Türkeş, 90’lı yıllarda partisinin tabanına hep sağduyu, itidal tavsiye etti. Tahriklere, gençleri sokağa dökme çabalarına karşı sürekli Ülkücü camiayı uyanık olmaya çağırdı. Mücadele 80’den sonra hep fikir planında ve hukuk içinde sürdürüldü… Ülkücüleri taraf yapıp, yine çatışmaların, kanlı oyunların içine çekme planları Türkeş’in ikazları ile sonuçsuz kaldı…
MÜDAHALE ÜLKEYE ZARAR VERİR
27 Mayıs’ın içinde bulunan, 12 Eylül’de partisi kapatılarak yargı önüne çıkarılan, siyaset yasağı konan Türkeş, demokrasiden yana olan çizgisini son nefesine kadar korumuştu…
Darbe tartışmalarının alevlendiği, belli mihrakların askeri tahrik ettiği günümüzde merhum Türkeş’in o gün şu sorumuza verdiği cevap bugün de geçerliliğini, güncelliğini koruyordu :
- Efendim, Türkiye’de her on yılda bir ihtilâl oluyor. Demokrasi kesintiye uğruyor. Türkiye’ye ihtilâller ne kazandırmıştır? Neler kaybettirmiştir?
Türkeş : Şimdi bu konuda şunu söyleyeyim : Kendim de 27 Mayıs’ın içinde bulundum. Benim görüşüm şudur : En iyi yönetim şekli; hukukun üstünlüğünü esas alan çok partili, hürriyetçi demokrasi düzenidir. Yani bu düzen içinde sivil yönetimdir. Silâhlı Kuvvetler kendi görev sınırları içinde vatan savunması görevlerini yapmış bulunmalıdırlar. Meşru hükümetin emrinde, meşru sivil hükümetin isteyeceği görevleri her an yapmalıdırlar. Bunun dışında müdahaleleri uygun görmüyorum.
Refahyol Hükümeti’nin kurulmasından sonra ülkede tansiyonu yükselten, darbeye zemin hazırlayan mihraklara karşı Albay Alparslan Türkeş yine sesini yükseltiyor, darbe tahrikçilerini ve heveslilerini uyarıyordu :
“İhtilal yolu ile bir memlekete hizmet etmek mümkün değildir. Ne kadar eksik, ne kadar aksayan yönleri olursa olsun, hukuk yoluyla bir memlekete, bir millete hizmet en iyi yoldur. İhtilâl otoriteyi yıkar, anarşi başlar. Bu anarşiyi durdurmak, yeniden düzeni ve otoriteyi kurmak çok güç bir meseledir ve memleket bundan zarar görür. En kötü hukuk nizamı, en iyi ihtilâlden daha iyidir.”
Pazar günü Trabzonspor ile Fenerbahçe takımları arasındaki maçtan önce Alparslan Türkeş’in anısına 1 dakikalık saygı duruşunda bulunuldu. Tribünlerden yükselen şu ses, saygı duruşu kadar anlamlıydı :
“Başbuğlar ölmez, vatan bölünmez.”
Türkeş, her fâni gibi arkasında bir sadâ bırakarak ebedî istirahatgâha yol aldı. Allah rahmet eylesin… Yakınlarının ve sevenlerinin de başı sağolsun.
İDRİS GÜRSOY
9 NİSAN 1997 – ZAMAN
