Ne garip bir hal ki;
Normal zamanlarda tenezzül edip selâm dâhi vermediklerimize seçim zamanları tıpış tıpış sandık başına giderek oylarımızı veriyoruz!
Yine ne acâip bir durum ki;
Dini tilkiden öğrendikleri için çalmayı sevap sananları Müslüman sanıp baş tacı yapmaktayız.
Bir Alman atasözü vardır;
Tilki vaaz vermeye başlayınca, ilk işiniz kümese koşup tavuklarınızı saymak olsun.
Gel gör ki;
20 yıldır tilkinin vaazını dinliyoruz da lâkin kümesteki tavuklarımızı saymayı bir türlü akıl edemedik.
İnsanın bir davasının olması,
davasının adamı olarak yaşaması,
şahsiyet âbidesi bir zat olarak musalla taşına konulması ve tekbirlerle ebediyete uğurlanması, yıllar sonra bile isminin her geçtiği mekânda hayırlarla yad edilmesi. Bir insan için bundan daha mükemmel ne olabilir ki?