Parti liderlerindeki gariplik

PARTİ LİDERLERİ FİKRİN, İDEALİN, BİLİMİN, AKLIN VE AHLAKIN ÖNÜNE GEÇTİ.

Parti liderleri fikrin, idealin, bilimin, aklın ve ahlakın önüne geçti.
Hatta dinin bile!
Kur’an-ı Kerim incelendiğinde peygamberlerinde hata yaptığını görüyoruz, fakat bu millete liderlerinin hata yaptığını kabul ettirmeniz mümkün değil. Yani onlara göre liderleri peygamberlerden de üstün konumda!
“ILIMLI İSLAM” diye bir proje yaptılar papa ve ABD’li Eangelistlerler birlikte! ...
“ILIMLI İSLAM!” Yani Allah’ın gönderdiği din çok sert, itici, biraz törpüler, biraz çağa uydurursak, “MEDENİYETLER ARASI İTTİFAKI” gerçekleştirebiliriz dediler.
Buna kimse itiraz etmedi iyi mi?
Ne “dindar” iktidar, ne tarikatların başındaki şeyhler, ne de diğer cemaat liderleri!
Adamlar Allah’a iftira attılar ama…
Parti liderleri o gün övdüğü için bunlarda övüyordu! Bir süre sonra parti lideri bu örgüte kötü dedi, hakaret etti, o liderin arkasındaki bu milletin %50’si de kötü demeye başladı.
Yani milletin %50’sini harekete geçiren Allah sevgisi, Din bağı, akıl, bilim değil liderleri oldu!
Aynı şey kendilerini Türk Milliyetçisi olarak tanımlayanlarda da oldu.
Bahçeli 10-15 yıl Sayın Erdoğan’ı ve AKP’yi memleketin bekası için tehlike gördüğünü söyledi, her türlü hakaretleri yaptı, etrafına toplananlarda aynı şeyi yaptı. Fakat Bahçeli, bir gün aynı şahısları kurtarıcı ilan edince etrafındakilerde aynı şeyi yaptı!
Ömrümce duruşum hiç değişmedi, tavır, üslup, bilgi olarak geliştim ama ideallerim, inandığım fikirler hiç değişmedi. Ülkücü camia bu sebeple şahsıma karşı hep vefalı davranmıştır, saygı göstermiştir. Allah hepsinden razı olsun. Ta ki liderlerinin yanlış yaptığını söyleyene kadar!
Liderleri dokuz ışığı MHP’nin dışına koydu, ekipçilik yapıp liyakati, adaleti, vefayı katlettiği günden beri karşısında oldum. Eleştirdim, yaptıklarının faturasının ağır olacağını söyledim.
İşte o zaman o beni seven, sayan, özleyen, sohbet etmek isteyen, başkanım senin için ölürüm diyenler dağılıverdi!
Hâlbuki ben onların imanına, fikrine, ülküsüne sahip çıkıyordum!
Türk Milliyetçisiyim diyenler için bile siyasi lideri bütün bu değerlerin önüne geçtiğini acı da olsa öğrendik. Yani dincisi, milliyetçisi arasında bakış, duruş, tavır bakımından bir farklılık kalmadı.
İnsanlar için tek bir değer var, o da Siyasi liderleri!
Garip değil mi, değerlerin, imanın bağından daha güçlü bir bağı ne oluşturabilir?
Liderlerine bu kadar sadakatle bağlı olanlar aslında liderlerini şahsi olarak tanımazlar bile değil mi?
Hakikaten neden?
Menfaatle açıklamak yeterli olur mu?

Kutbettin Arslan